Cyberstruggle  en kısa tabirle  “bakış açısı ve davranış şekli değiştiren” bir süreçti benim için baştan sona.Buradaki kritik nokta sadece “bakış açısı” değiştirmekle kalmaması.Size içi boş bir özgüven ya da genel geçer sosyal trickler vermekten öte,sizi davranışınız ve düşüncenizde değişiklik yapmak zorunda bırakacak bir yol izletiyor.Eğer sürece “entegre” olursanız ve “sınırlarınızı keşfetme” konusunda kendinizi engellemezseniz eğitimden alacağınız fayda da artıyor.

Ekip olmanın,insiyatif almanın, insan yönetimi yapmanın en az teknik beceri kadar önemli olduğunu yaşayarak öğreniyorsunuz.Gözümüzde büyüttüğümüz o teknik konuların da “amaca hizmet edecek” bir şekilde verildiğinde özümsenerek öğrenildiğini tecrübe ettikten sonra, “yapamam korkusu” ve “mental bariyerleriniz” varsa önemli ölçüde kayboluyor. Sonrasında hiç bir fikriniz olmayan bir konuyu alırken başarısızlık endişesi duymaktan ziyade direk en optimal çözüme odaklanıyorsunuz.Eğitim boyunca gelen “öğreniyor muyum acaba” perilerine kulak asmayın,size söylenen şey doğru : “her şey oturuyor”,yeter ki çaba sarfetmekten vazgeçmeyin.

Ek olarak süreç içerisinde kendinizle alakalı çok şey öğreniyorsunuz,kriz anında nasıl davrandığınızı,baskı ve belirsizlikle nasıl başa çıkmaya çalıştığınızı, ekibinizle ve ekibiniz için hareket etmeyi ve kendi “ego”nuzla da savaşmayı öğreniyorsunuz.Bu da size kendinizde değişiklik yapabilme fırsatı sunuyor  ve saha eğitimi bu noktalarda farkındalık kazandırıyor.”Pes etmemek” ne demek  çok net öğretiyor mesela 🙂

Benim bu süreç sonrasında en net etki gördüğüm şey ise “sınır dediğimiz şeylerin öz-illüzyonumuz olduğuyla yüzleşmekti”,bizzat tecrübe ederek artık kendime herhangi bir konu hakkında ölçü biçmemem gerektiğini farkettim.Zaten “bahane” nedir size en güzel şekilde öğretiliyor artık arkasına saklanamıyorsunuz.Birşeyi yapmadığınızda sebebinin bahane olduğunu bildiğiniz için söylemekten utanır hale geliyorsunuz 🙂

Burası ayrılırken size kocaman bir “ekip” ve siz talep ettiğiniz müddetçe hep orada size yol göstereceğini hissettiren bir aile bırakıyor bence en güzel yanlarından biri de bu.Eğitimin bitiminde yaşadığınız “şimdi ne olacak” endişesini cyberstruggle komünitesinin varlığı  ortadan kaldırıyor,bir şeyin bittiği yok her şey daha yeni başlıyor 🙂

Süreç boyunca gösterdikleri titizlik ve emek için  Kubilay,Nihan,Alp,Emir,Kerem ve ismini sayamadığım herkese teşekkürler.

Sözlerimi bitirirken  sevgili birliğim Shield’a da sevgilerimi iletiyorum,sizinle sürünmek bile çok güzeldi 🙂